پرسش :

1- در ابتداى جریان انقلاب اسلامى افغانستان افراد زیادى (که اعضاى اصیل حزب حاکم خلق و پرچم بوده و اکثر آنان را قشر جوان تحصیل کرده تشکیل مى‌‏داد) خود را از حزب خلق و پرچم مجزّى نموده یا ملحق به مجاهدین شدند و یا از مسائل سیاسى کناره‌‏‌گیرى نمودند، تکلیف مجاهدین از دیدگاه شرع مقدّس اسلام در مورد آنان چه مى‌‏‌باشد؟ 2- تعداد دیگرى که [که عضو احزاب مذکور نبوده‏‌اند] در اثر تبلیغات و مکر و حیله حزب خلق و پرچم به آنان پیوسته و بعد از چندى دوباره از آنان جدا شده یا با مجاهدین اعلام همکارى نموده‏‌اند و یا گوشه‏گیرى را اختیار کرده‏‌اند. تکلیف مجاهدین در مورد چنین اشخاص چه مى‌‏‌باشد؟ لازم به تذکر است که اعضاء اصیل و سازمانى خلق و پرچم در ظاهر سخت اظهار ندامت و پشیمانى مى‌‌‏‌‌‌نمایند و دستورات دین مقدّس اسلام از قبیل نماز، روزه و ... را انجام مى‌‌‌‌‏دهند؟

پاسخ :
تا کفر و ارتداد آنها به وجه شرعى ثابت نشود حکم سایر مسلمین را دارند، و در صورت ثبوت ارتداد گرچه توبه آنها قبول مى‌‏شود ولى حکم ارتداد با توبه ساقط نمى‌‌‏شود.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج‏3، ص590